Leestijd:
4 minuten 
Jamila Benzakour (30)
beleidsmedewerker directie Patiënt en Zorgordening ‘Zodra de huizenbubbel barst, ben ik de eerste die een huis koopt’
“Het is zo frustrerend! Sinds 2018 ben ik al bezig met het zoeken naar een woning. Na mijn afstuderen verliet ik het ‘saaie’ Roosendaal en bracht het rijkstraineeship mij naar Genève (PV-VN) en Utrecht (IGJ) om vervolgens naar Den Haag te verhuizen. Elke dag speurde ik Funda af, ik had een woningmakelaar in de arm genomen en soms wel vijf bezichtigingen per week. Ik had er een fulltime baan bij! Op een gegeven moment deed ik in één weekend zelfs vier biedingen tegelijk. Van drie van de vier bezichtigingen werd ik warm noch koud, maar er zat er één bij die aan al mijn eisen voldeed: mooi, in een leuke buurt, energiezuinig en dichtbij mijn huisarts. Niet dat dat laatste nou zo belangrijk was haha, maar ik moest voor mezelf rechtvaardigen dat dat huis het ook echt waard was om € 40.000 bovenop de vraagprijs te bieden. Toen bekend werd dat er een tweede ronde van biedingen voor dat huis kwam, trok ik me zwaar teleurgesteld en gefrustreerd terug. Achteraf was het maar goed dat het bod niet slaagde, met zo’n hoge hypotheek had ik er teveel voor moeten laten. Zo had ik bijvoorbeeld de mooie reizen naar Marokko en de Filipijnen niet kunnen maken. Voor de lol houd ik Funda nog in de gaten. Zodra de huizenbubbel barst, ben ik de eerste die een huis koopt. Maar ach, zo slecht woon ik nu ook niet: ik huur een huis in de mooiste straat van Laakkwartier, schrijf dat maar op!”
Anouschka Rozendaal (25)
projectsecretaris programma Uitkomstgerichte zorg 2018-2022 ‘Het is oké als ik nog niet precies weet waar ik naartoe wil’
“Om me heen zie ik het steeds vaker: millenials die met een burn-out komen te zitten. Ik zat er zelf ook tegenaan. Na mijn studie startte ik bij VWS als projectsecretaris, maar vond de overstap van de studie naar een ministerie heel groot. Het werkende leven was nieuw voor mij, ik spiegelde me aan meer ervaren collega’s en probeerde heel hard om in een bepaald plaatje te passen. De begeleiding die de rijkstrainees wel krijgen miste ik. Ik solliciteerde vervolgens op het rijkstraineeship, maar werd in de laatste ronde afgewezen. Datwas echt een deuk in mijn eigenwaarde en deed heel veel met me. Opvallend veel. Ik besefte dat hier iets diepers onder zat, waar ik iets mee moest.
Op aanraden van een collega schreef ik mij in voor ‘Columbus’: een zelfontwikkelingscursus waar je meer inzicht krijgt in wie je bent, je valkuilen, je gedrag en onderliggende patronen. We ontwikkelen in onze jeugd bepaald gedrag en patronen en houden die ons leven lang in stand, ook als de situatie daar niet meer om vraagt. Ik kwam erachter dat ik mezelf wegcijferde en tegelijk erg hard was voor mezelf. En dat dat een vicieuze cirkel was. Ik ploeterde voort maar het lukte maar niet.
Op zoek naar een nieuwe functie pakte ik het anders aan. Niet in welk malletje moet ik passen maar waar ben ik goed in en welke baan past daar bij? Als voorzitter van JongVWS merkte ik dat het verbinden, samenwerken en pionieren mij goed afgaan. Competenties die ik terug vind in een functie als adviseur bij OpMorgen, een dochteronderneming van Twynstra Gudde, waar ik begin februari start. Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat het oké is als ik nog niet precies weet waar ik naartoe wil of wie ik precies ben, maar ik ben oké!”
600x400-cover-75.jpg)
Tessa Klitsie (30)
beleidscoördinator team drugs directie VGP ‘Met grote pupillen op het voetbalveld: dat is toch niet normaal?!’
“Bij VGP houd ik mij bezig met drugs als xtc, ghb en lachgas. Lachgas is erg populair geworden. Meer mensen gebruiken het, steeds vaker en in steeds grotere hoeveelheden op een avond. Ook millennials. Eind 2019 is aangekondigd dat lachgas in de Opiumwet wordt opgenomen. Dat is vooral ook ter afschrikking. Om te laten zien lachgas een niet ongevaarlijke drug is.
Om inzicht te krijgen in mensen die drugs gebruiken ontwikkelt een onderzoeksbureau ‘personas’: profielen van fictieve personen die een groep gebruikers moeten voorstellen. Deze zijn samengesteld op basis van gesprekken met experts en gebruikers; compleet met persoonlijkheid, opleiding, achtergrond en hobby’s. Daarmee krijgen we inzicht in de argumenten waar deze groepen vatbaar voor zijn. Voor sommige groepen is dat de milieuvervuiling die drugsafval veroorzaakt, voor anderen de gezondheidsrisico’s van drugsgebruik.
We willen de normalisering van drugsgebruik aanpakken door mensen in hun eigen omgeving het gesprek hierover aan te laten gaan. In mijn eigen omgeving ben ik daar soms terughoudend mee. Mijn vriendinnen of teamgenoten van het voetbal weten dat ik me bij VWS bezig houd met drugsbeleid, maar ik wil niet steeds tegen hen preken over de gevaren van drugs en de onderwereld die er achter schuilgaat. Maar als we op zondag een voetbalwedstrijd hebben en ik zie dat een teamgenoot na een avondje stappen met grote pupillen op het veld staat, zeg ik er wel wat van: dat is toch niet normaal?!”
stuur de poll door naar een collega
